- αἰσχυντικός
αἰσχυντικός, v. l. für αἰσχυντηλός, Arist. rhet. 2, 6.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
αἰσχυντικός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
αισχυντικός — αἰσχυντικός, ή, όν (Α) αυτός που προκαλεί αισχύνη, ντροπή. [ΕΤΥΜΟΛ. < ρημ. επίθ. αἰσχυντὸς < αἰσχύνω] … Dictionary of Greek
αἰσχυντικά — αἰσχυντικός provocative of shame neut nom/voc/acc pl αἰσχυντικά̱ , αἰσχυντικός provocative of shame fem nom/voc/acc dual αἰσχυντικά̱ , αἰσχυντικός provocative of shame fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰσχυντικόν — αἰσχυντικός provocative of shame masc acc sg αἰσχυντικός provocative of shame neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰσχυντικοί — αἰσχυντικός provocative of shame masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αισχυντός — αἰσχυντός, ή, όν (Α) αισχρός, χυδαίος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἰσχύνω. ΠΑΡ. αἰσχυντηλός αρχ. αἰσχυντηρός, αἰσχυντικός] … Dictionary of Greek
