δια-μελεϊστί

δια-μελεϊστί, gliedweise, Glied für Glied, Homer zweimal: Odyss. 9, 291 τοὺς δὲ διαμελεϊστὶ ταμὼν ὁπλίσσατο δόρπον; 18, 339 ἦ τάχα Τηλεμάχῳ ἐρέω, κύον, οἷ' ἀγορεύεις, κεῖσ' ἐλϑών, ἵνα σ' αὖϑι διαμελεϊστὶ τάμῃσιν; das α in der Arsis lang; Bekker schreibt wohl richtiger getrennt διὰ μελεϊστὶ ταμών, διὰ μελεϊστὶ τάμῃσιν, so daß das διά zu ταμεῖν gehört; Iliad. 24, 409 ἦέ μιν ἤδη ᾗσι κυσὶν μελεϊστὶ ταμὼν προύϑηκεν Ἀχιλλεύς. Vgl. die Scholl. zu allen drei Stellen. Sp. haben ein Verbum διαμελίζειν, zrrstückeln.