- μεγά-κροτος
μεγά-κροτος, sehr lärmend, Tzetz. zu Lycophr. 497.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μεγά-κροτος, sehr lärmend, Tzetz. zu Lycophr. 497.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μεγάκροτος — μεγάκροτος, ον (Μ) αυτός που κάνει μεγάλο κρότο. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεγα * + κρότος (πρβλ. ιππό κροτος, χαλκό κροτος)] … Dictionary of Greek
κόμπος — Σύνδεση που γίνεται με σχοινιά από διάφορα υλικά, για να εμποδιστεί η χαλάρωση των σχοινιών, για να συνδεθούν ή να κοντύνουν διάφορα σχοινιά, για να σχηματιστούν τοπικά εξογκώματα ή για να προσδεθούν σε κάποιο αντικείμενο. Οι κ. έχουν διάφορα… … Dictionary of Greek