- γαμήλευμα
γαμήλευμα, τό, Ehe, Aesch. Ch. 616.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
γαμήλευμα
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
γαμήλευμα — γαμήλευμα, το (Α) γάμος. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. γαμήλιος] … Dictionary of Greek
γαμήλευμ' — γαμήλευμα , γαμήλευμα neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαμήλιος — α, ο (AM γαμήλιος, ον) αυτός που ανήκει, αναφέρεται ή ταιριάζει σε γάμο αρχ. 1. (για θεότητες) αυτός που προστατεύει τον γάμο 2. το αρσ. ως ουσ. ο γαμήλιος (ενν. πλακούς) το γλύκισμα που προσφερόταν στους γάμους 3. το θηλ. ως ουσ. η γαμηλία (ενν … Dictionary of Greek
γαμώ — ( άω και έω) (AM γαμῶ, έω) ωθώ το πέος μέσα στο γυναικείο αιδοίο, τον πρωκτό ή άλλη κοιλότητα του σώματος νεοελλ. φρ. 1. γαμώ ή «θα σού γαμήσω τον, την...» βρισιά, βλαστήμια ή απειλή, που εκτοξεύεται εναντίον κάποιου και θίγει τον ίδιο, μέλος τού … Dictionary of Greek
δάσυμα — δάσυμα, το (Α) το τράχωμα των ματιών. [ΕΤΥΜΟΛ. < δασύς (πρβλ. γλώσσημα γλώσσα, γαμήλευμα γαμήλιος)] … Dictionary of Greek
