χρῡσ-άμπυξ, υκος, mit goldenem Kopfschmucke, Stirnbande; in der Il. 5, 358. 720. 8, 382 Beiwort der Pferde; aber von schöngeschmückten Göttinnen Hom. h. 5, 5. 12; Hes. Th. 916; Λάχεσις Pind. Ol. 7, 64; Μοῖσαι P. 3, 89, u. öfter; auch χαλινός, Ol. 13, 63.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μονάμπυξ — μονάμπυξ, ὁ και ἡ (ΑΜ) (για άλογα) αυτός που έχει μόνο χαλινάρι («τέθριππά θ οἳ ζεύγνυσθε καὶ μονάμπυκας πώλους», Ευρ.) αρχ. (για ταύρο) αυτός που είναι μόνος στο ζυγό. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + ἄμπυξ «χαλινάρι» (πρβλ. λιπαρ άμπυξ, χρυσ άμπυξ)] … Dictionary of Greek
χρυσάμπυξ — υκος, ὁ, ἡ, ΜΑ (για άλογο) αυτός που έχει χρυσά προμετωπίδια (αρχ) (για χαλινό) αυτός που έχει χρυσό έλασμα στα λουριά. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + ἄμπυξ «διάδημα, ταινία» (πρβλ. λευκ άμπυξ)] … Dictionary of Greek
