- πολεμόω
πολεμόω, verfeinden, zu Feinden machen, τινάς; übertr. auch vom Lande, χωρίον προςλαβεῖν, ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῠταί τε καὶ πολεμοῠται, Thuc. 1, 36; ἐπεπολέμωτο, 57, worauf sich Moeris gloss. ὁ εἰς ἔχϑραν προαχϑείς bezieht; auch im med., ὅσοι γὰρ νῠν μηδετέροις ξυμμαχοῠσι, πῶς οὐ πολεμώσεσϑε αὐτούς, Thuc. 5, 98. Gebräuchlicher das comp. ἐκπολεμόω.
http://www.zeno.org/Pape-1880.