- ἡλιο-καής
ἡλιο-καής, ές, von der Sonne verbrannt; χρίεσϑαι τὸ ἡλιοκαές Luc. Lexiph. 2.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἡλιο-καής
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ηλιοκαής — ές (Α ἡλιοκαής, ές) ο καμένος από τον ήλιο, ηλιοκαμένος αρχ. το ουδ. ως ουσ. τo ἡλιοκαές είδος φαρμακευτικής σκόνης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ηλιο * + καης (< καίω), πρβλ. δια καής, πυρι καής] … Dictionary of Greek
ιπνοκαής — ἰπνοκαής, ές (Α) ο ψημένος στον κλίβανο, στον φούρνο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰπνός + καής (< καίω), πρβλ. ηλιο καής, πυρι καής] … Dictionary of Greek
πυρικαής — ές, Α 1. αυτός που καίγεται από υπερβολική θερμότητα, από φωτιά, αυτός που φλέγεται 2. πολύ θερμός, φλογερός («πυρικαὴς πυρετός», Γαλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι (βλ. λ. πυρ) + καής (< θ. καη , πρβλ. αόρ. ἐ κάη ν τού καίω), πρβλ. ηλιο καής] … Dictionary of Greek
λιβανοκαΐα — λιβανοκαΐα, ἡ (Α) το κάψιμο λιβανιού. [ΕΤΥΜΟΛ. < λίβανος + καΐα (< καής< καίω), πρβλ. ηλιο καΐα, λυχνο καΐα] … Dictionary of Greek
