- ὠστός
ὠστός, adj. verb. von ὠϑέω, 1) gestoßen, hin- und hergestoßen, getrieben, gedrängt. – 2) zu stoßen, was sich stoßen läßt, Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ὠστός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ὠστός — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ωστός — ή, όν, Α αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να ωθήσει. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ωσ τού μέλλ. ὤσω τού ρ. ὠθῶ, μτγν. τ. τών σύνθ. σε ωστος (πρβλ. ἄπ ωστος)] … Dictionary of Greek
ὠστόν — ὠστός masc acc sg ὠστός neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὠστῶ — ὠστός masc/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνωστίζομαι — Ν (ιδίως για πρόσ.) συνωθούμαι, στρυμώχνομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ὠστός, ρηματ. επιθ. τού ρ. ὠθῶ + ρηματ. κατάλ. ίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στην εφημερίδα Ακρόπολις] … Dictionary of Greek
ωστίζω — Α [ὠστός] (συν. το μέσ.) ὠστίζομαι α) σπρώχνομαι εδώ κι εκεί β) αγωνίζομαι να καταλάβω κάτι («εἰς τὴν προεδρίαν... ὠστίζεται», Αριστοφ.) … Dictionary of Greek
