- ῥιζόθεν
ῥιζόθεν, adv., = ῥίζηϑεν; Nic. Al. 257 Th. 307; auch in Prosa, ῥιζόϑεν τὸ δεινὸν ἅπαν ἐκκεκομμένον, Luc. Tyrannicid. 13.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ῥιζόθεν
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ῥιζόθεν — indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥίζοθεν — by indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ριζόθεν — Α επίρρ. 1. ριζηδόν 2. μτφ. εντελώς, ολοσχερώς («ῥιζόθεν τὸ δεινὸν ἄπαν ἐκκεκομμένον», Λουκιαν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ῥίζα + επιρρμ. κατάλ. θεν (πρβλ. πατρό θεν)] … Dictionary of Greek
CONTOPAECTES — Graece Κοντοπαίκτης, apud Balsamonem in Can. 51. Propter horum autem Canonum poenas videntur excogitatt ludi Imperiales, Contopaectes scilicet, Hastiludium est seu Troiae ludus Macris Fratribus, in Hierolex. de quo passim in vocibus Hastiludium,… … Hofmann J. Lexicon universale
ρίζα — η / ῥίζα, ΝΑ, και ιων. τ. ῥίζη και αιολ. τ. βρίζα Α 1. βοτ. το κατά κανόνα υπόγειο τμήμα τού σώματος ενός φυτού, κύριες λειτουργίες τού οποίου είναι η στήριξη τού φυτού, η πρόσληψη από το έδαφος νερού και των διαλυμένων σ αυτό ανόργανων αλάτων,… … Dictionary of Greek
