- ἰσό-ζυγος
ἰσό-ζυγος, dasselbe, υἱέα τιμήσουσιν ἰσόζυγον ᾧ γενετῆρι Nonn. par. 5, 23.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἰσό-ζυγος, dasselbe, υἱέα τιμήσουσιν ἰσόζυγον ᾧ γενετῆρι Nonn. par. 5, 23.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ομόζυγος — η, ο (ΑΜ ὁμόζυγος, ον) 1. (για υποζύγια) αυτός που έχει ζευχθεί με κάποιον άλλο, αυτός που βρίσκεται κάτω από τον ίδιο ζυγό με άλλον («ὁμόζυγος ἵππος», Πλούτ.) 2. σύζυγος νεοελλ. βιολ. το αρσ. ως ουσ. ο ομόζυγος ομοζυγώτης αρχ. 1. αυτός που… … Dictionary of Greek
χρυσόζυγος — ον, Α αυτός που έχει ζυγό από χρυσό. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + ζυγος (< ζυγόν / ζυγός), πρβλ. ἰσό ζυγος] … Dictionary of Greek
Αρχιμήδης — (Συρακούσες 287 – Συρακούσες 212 π.Χ.).Μαθηματικός και φυσικός. Ήταν γιος του αστρονόμου Φειδία και λέγεται ότι υπήρξε μαθητής του Ευκλείδη. Ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σπούδασε στην Αλεξάνδρεια. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στις… … Dictionary of Greek
σταθμός — Όνομα έντεκα οικισμών. 1. Πεδινός οικισμός (81 κάτ., υψόμ. 90 μ.) στην επαρχία Νάουσας του νομού Ημαθίας. Υπάγεται διοικητικά στο δήμο Νάουσας. 2. Πεδινός οικισμός (8 κάτ., υψόμ. 105 μ.), στην επαρχία Λιβαδειάς του νομού Βοιωτίας. Υπάγεται… … Dictionary of Greek
μέτρηση και μέτρο — Στις φυσικές επιστήμες υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός μεταξύ των εννοιών του μέτρου και της μέτρησης ενός μεγέθους. Μέτρηση είναι μια διαδικασία ή ένα σύνολο από διαδικασίες, που επιτρέπει να προσδιορίσουμε την αριθμητική τιμή (δηλαδή το μέτρο)… … Dictionary of Greek
ηλεκτρισμός — Γενικός όρος που υποδηλώνει όλα εκείνα τα φυσικά φαινόμενα στα οποία παίρνουν μέρος ηλεκτρικά φορτία, είτε αυτά βρίσκονται σε ηρεμία είτε σε κίνηση. Για τον σκοπό της διατύπωσης των νόμων που διέπουν τα φαινόμενα αυτά και για ευκολία μελέτης,… … Dictionary of Greek
ισόσταθμος — η, ο (ΑΜ ἰσόσταθμος, ον) αυτός που έχει ίσο βάρος με κάτι άλλο, ισοβαρής, ισοζυγής μσν. 1. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) ἰσόσταθμα α) με το ίδιο βάρος, ισοβαρώς β) συμμετρικά 2. αυτός που έχει το ίδιο ύψος με κάποιον άλλο, ο ισοϋψής. επίρρ...… … Dictionary of Greek
νεοζυγής — νεοζυγής, ές (Α) 1. (για ζώα) αυτός που τέθηκε κάτω από τον ζυγό πρόσφατα («δάκνων δὲ στόμιον ὡς νεοζυγὴς πῶλος», Αισχύλ.) 2. μτφ. αυτός που τέθηκε κάτω από τον ζυγό τού γάμου πρόσφατα, νιόπαντρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο) * + ζυγής (< ζυγός), πρβλ … Dictionary of Greek
χρυσόσταθμος — ον, Α αυτός που ζυγίζει όσο και ο χρυσός, αυτός που αξίζει όσο και ο χρυσός. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + σταθμος (< σταθμός «ζυγός»), πρβλ. ἰσό σταθμος] … Dictionary of Greek