ἔκτοσθε, gew., bes. vor Vocalen, ἔκτοσϑεν (vgl. ἔκτοϑεν), eigtl. von außen her, außen, außerhalb, wie ἐκτός absol. u. mit dem gen.; τείχεος ἔκτοσϑεν μίμνειν Il. 9, 552; τήνδέ δ' ἔκτ. βοᾶν ἔα Soph. El. 792; oft bei sp. D.; selten in Prosa: auswendig, Luc. merc. cond. 41; ἔκτ. γενέσϑαι, außer sich kommen, ohnmächtig werden, Hippocr.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
έκτοσθε — ἔκτοσθε και ἔκτοσθεν (Α) επίρρ. 1. από τα έξω, έξω από κάτι 2. (απολ.) απέξω 3. «ἔκτοσθεν γενέσθαι» παραληρώ (Ιπποκρ.) … Dictionary of Greek
ἔκτοσθε — outside indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔκτοσθεν — ἔκτοσθε outside indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολυωπός — όν, Α αυτός που έχει πολλές οπές, πολυωπής (Ι)* («ἰχθύας... ἔκτοσθε θαλάσσης δικτύῳ ἐξέρυσαν πολυωπῷ», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + ωπός (< ὀπή «τρύπα»), πρβλ. στεν ωπός. Το ω τού β συνθετικού οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως] … Dictionary of Greek
πρόσθεν — και δωρ. και αιολ. τ. πρόσθα και δωρ. τ. πρόθεν, πρόθθα και πρόστα Α Α (ως πρόθ. με γενική) Ι. τοπ. 1. μπροστά από κάποιον ή από κάτι (α. «νῆσος... πρόσθε Σαλαμῑνος τόπων», Αισχύλ.) β. «στῆ δὲ πρόσθ αὐτοῑο», Ομ. Ιλ.) 2. για κάποιον ή για κάτι,… … Dictionary of Greek
