- ἑξ-ώροφος
ἑξ-ώροφος (ὀροφή), mit sechs Stockwerken; D. Hal. rhet. 1, 3; D. Sic. 14, 51.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἑξ-ώροφος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μεσόροφος — και μεσώροφος, ο 1. ο μεσαίος όροφος μιας οικοδομής 2. το μεσοπάτωμα, ο ημιόροφος, ο ενδιάμεσος όροφος μεταξύ τού ισογείου και τού πρώτου ορόφου. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + όροφος. Το ω τού τ. μεσώροφος οφείλεται στη λειτουργία τού νόμου τής… … Dictionary of Greek
νεώροφος — νεώροφος, ον (Α) αυτός που απέκτησε στέγη πρόσφατα («νεώροφος οἶκος», επιγρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο) * + ώροφος (< ὄροφος), πρβλ. μεσ ώροφος. Το ω τού τ. οφείλεται σε έκταση εν συνθέσει] … Dictionary of Greek
ομώροφος — ὁμώροφος, ον (Α) συγκάτοικος, σύνοικος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ώροφος (< ὄροφος), πρβλ. πολυ ώροφος. Το ω τού τ. (αντί όροφος) οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως] … Dictionary of Greek
πενταώροφος — η, ο / πεντώροφος, ον, ΝΜΑ (για οίκημα) αυτός που έχει πέντε ορόφους. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα * / πεντ + ώροφος (< ὄροφος), πρβλ. δι ώροφος. Το ω τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως] … Dictionary of Greek
πετρώροφος — ον, Μ ο πετρηρεφής*. [ΕΤΥΜΟΛ. < πέτρα + ώροφος (< ὄροφος), πρβλ. χρυσ ώροφος. Το ω τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως] … Dictionary of Greek
πολυώροφος — η, ο / πολυώροφος, ον, ΝΜΑ (για οικοδόμημα) αυτός που έχει πολλούς ορόφους, πολλά πατώματα νεοελλ. (για πύραυλο φορέα) αυτός που αποτελείται από αλλεπάλληλα τμήματα τα οποία αποχωρίζονται διαδοχικά από το κύριο σώμα αφού εξαντλήσει το καθένα τα… … Dictionary of Greek
τετραώροφος — η, ο / τετραώροφος, ον, ΝΑ, και τετρώροφος και τετρόροφος, ον, Α 1. (για οικοδόμημα) αυτός που έχει τέσσερεις ορόφους 2. το ουδ. ως ουσ. το τετραώροφο(ν) κτήριο με τέσσερεις ορόφους. [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + ώροφος (< ὄροφος), πρβλ. δι ώροφος … Dictionary of Greek
τριώροφος — η, ο / τριώροφος, ον, ΝΜΑ αυτός που έχει τρεις ορόφους, τρία πατώματα (α. «τριώροφη κατοικία» γ. «ἄστυ... πλῆρες οἰκιέων τριωρόφων», Ηρόδ.) νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το τριώροφο σπίτι με τρία πατώματα αρχ. το ουδ. ως ουσ. το τρίτο πάτωμα. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
υπώροφος — η, ο / ὑπώροφος, ον, ΝΜΑ στεγασμένος αρχ. φρ. α) «ὑπώροφος οικία» (στην ποίηση) φωλιά χελιδονιού στο γείσο οροφής (Ανθ. Παλ.) β) «ὑπώροφος βοή» ανάλαφρος ήχος, όπως ο ήχος τού καλαμένιου αυλού (Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + ώροφος (< ὄροφος) … Dictionary of Greek
μονώροφος — η, ο (Μ μονώροφος, ον) αυτός που έχει έναν όροφο, ένα πάτωμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + όροφος (πρβλ. πολυ ώροφος). Το ω τού τ. οφείλεται στη λειτουργία τού νόμου τής «εκτάσεως εν συνθέσει»] … Dictionary of Greek
τριώνυξ — και εσφ. τ. τριόνυξ, υχος, ο, Ν ζωολ. γένος ημιυδρόβιων σαρκοφάγων χελωνών τής οικογένειας τριωνυχίδες, που απαντούν στη Βόρεια Αμερική και στην τροπική Αφρική και Ασία. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. trionyx < tri (< τρι *) + onyx… … Dictionary of Greek
