ἑτερο-γενής, ές, von einem andern Geschlechte, einer andern Gattung sein, Arist. Categ. 3, 2; übh. verschiedenartig, τόποι D. Sic. 3, 29, a. Sp. – Bei den Gramm. heißen die Wörter so, welche durch Metaplasmus im plur. ein anderes Geschlecht annehmen. – Adv. ἑτερογενῶς, Nicom. arith. 1, 10; διαφέρουσι Sext. Emp. adv. log. 1, 361.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ετερογενής — ές (ΑΜ ἑτερογενής, ές) 1. αυτός που ανήκει σε άλλο γένος («ετερογενή ζώα») 2. αυτός που ανήκει σε άλλη φυλή, αλλοεθνής 3. αυτός που δεν αποτελείται από τα ίδια στοιχεία ή τις ίδιες ιδιότητες, ο ανάμικτος, ο ανομοιόμορφος («ετερογενές φορτίο») 4.… … Dictionary of Greek
φυσιογενώ — έω, Μ αναλύω τη φύση ενός πράγματος. [ΕΤΥΜΟΛ. < φυσιο (για τη μορφή βλ. λ. φύση) + γενῶ (< γενής < γένος), πρβλ. ἑτερο γενῶ] … Dictionary of Greek
