- ἐμ-μελέτημα
ἐμ-μελέτημα, τό, ein Gegenstand, an dem man sich übt, Maced. 24 (VI, 83).
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἐμ-μελέτημα
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μελέτημα — practice neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέτημα — το (ΑM μελέτημα) [μελετώ] νεοελλ. 1. το προϊόν τής μελέτης, τής σπουδής, η πραγματεία, η διατριβή («ιστορικά μελετήματα») 2. το να αναφέρει κανείς κάποιον ή κάτι με το όνομά του, η αναφορά, η μνεία κάποιου («και το μελέτημά του, απλώς, μέ… … Dictionary of Greek
μελέτημα — το, ατος 1. μελέτη, πραγματεία, διατριβή: Τα μελετήματά του είναι ανεκτίμητης αξίας. 2. το διάβασμα, η μελέτη: Θέλει μελέτημα αυτή η απόφαση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μελετημάτων — μελέτημα practice neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελετήμασι — μελέτημα practice neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελετήματα — μελέτημα practice neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελετήματος — μελέτημα practice neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
VENATIO — Polluci, l. 5. ἐπιτήδευμα ἡρωικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ πρὸς εὐσωματίαν ἅμα καὶ εὐψυχίαν ἀοκεῖ, καί ἐςτιν εἰρηνικῆς τε καρτερίας ἅμα καὶ πολεμικῆς τόλμης μελέτημα πρὸς ἀνδρείαν φέρον: Xenophonti, Cyrop. l. 1. Α᾿ληθεςτάτη τῶ πρὸς τὸν πόλεμον μελέτη,… … Hofmann J. Lexicon universale
Βεργίτσης — Επώνυμο Ελλήνων λογίων του 16ου αι., που κατάγονταν από την Κρήτη. 1. Άγγελος. Νέος ακόμα εγκαταστάθηκε στη Βενετία, όπου ασκούσε το επάγγελμα του αντιγραφέα ελληνικών χειρογράφων. Το 1535 πήγε στο Παρίσι, όπου άσκησε το επάγγελμά του στην αυλή… … Dictionary of Greek
Βερδελής, Νικόλαος — (1908 – 1966).Αρχαιολόγος. Διετέλεσε επιμελητής (1942) και έφορος αρχαιοτήτων (1950). Πραγματοποίησε ανασκαφικές έρευνες στα Φάρσαλα και στον Πτελεό της Θεσσαλίας, στη Δίολκο της Κορίνθου, στη Σολύγεια της Κορινθίας, καθώς επίσης στις Μυκήνες και … Dictionary of Greek
Κασσιανός — I Επώνυμο λογίων της βυζαντινής εποχής. 1. Ιωάννης (τέλη 4ου – αρχές 5ου αι.). Μοναχός και συγγραφέας. Καταγόταν από τη Σκυθία, ή, σύμφωνα με άλλους ερευνητές, από τη νότια Γαλλία. Αρχικά μόνασε στο μοναστήρι της Βηθλεέμ. Το 404 χειροτονήθηκε… … Dictionary of Greek
