- ἐσχατό-γηρως
ἐσχατό-γηρως, im äußersten Greisenalter, sehr alt, Strab. X p. 477 Plut. Pomp. 64 D. Sic. 15, 76 u. a. Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἐσχατό-γηρως
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
κακόγηρως — ό, ἡ (Α) αυτός που έχει κακά γηρατειά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + γηρως (< γῆρας), πρβλ. εσχατό γηρως, μακρό γηρως] … Dictionary of Greek
