ἐπι-βου-κόλος, ὁ, = βουκόλος, der Rinderhirt, Homerisch das compos. so viel wie das simpl., vgl. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 109; bei Hom. sechsmal, in der Formel βοῶν ἐπιβο υκόλος ἀνήρ, Homerische Tautologie, Odyss. 3, 422. 20, 235. 21, 199. 22, 268. 285; βοῶν ἑλίκων ἐπιβουκόλος Odyss. 22, 292. – Theocr. 25, 1.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
-ιος — ια, ιο(ν) η κατάλ. ιος (μαζί με τις επαυξημένες μορφές της) είναι μία από τις παραγωγικότερες τής ελλ. γλώσσας καθ όλη τη διάρκεια τής ιστορίας της. Συγκεκριμένα, μαρτυρούνται συνολικά 2.996 λέξεις σε ιος, εκ τών οποίων 295 είναι κοινές, 2.261… … Dictionary of Greek
πέλω — και, μέσ., πέλομαι Α 1. βρίσκομαι σε κίνηση, κινούμαι, κατευθύνομαι («ἠύτε περ κλαγγὴ γεράνων πέλει οὐρανόθι πρό» κινείται, ανυψώνεται προς τον ουρανό, Ομ. Ιλ.) 2. (κυριολ. και μτφ.) επέρχομαι («γῆρας καὶ θάνατος ἐπ ἀνθρώποισι πέλονται» γηρατειά… … Dictionary of Greek
