- ὁμό-δουπος
ὁμό-δουπος, zusammentosend, Nonn. D. 39, 129.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ὁμό-δουπος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο … Dictionary of Greek
