ἀνα-φανδός

ἀνα-φανδός, fälschlich Luc. Nigr. 24 ἀναφανδὸν τὴν ἀπαιδευσίαν ὁμολογεῖς angenommen; vgl. V. Hist. 2, 19; aber Ap. Rh. 4, 84, ἀναφανδὰ πάντα τέτυκται, scheint es adjectiv. zu fassen, vgl. jedoch Lob. Paral. p. 150.