ἀ-κραγεῖς

ἀ-κραγεῖς Διὸς κύνες (nicht bellende), stumme Hunde des Zeus heißen die Geier Aesch. Prom. 805; Mein. com. III, 452 erkl. ἀκρ-αγεῖς, rabidi; Hesych. δυςχερές, ὀξύχολον.