- ἀμφί-τομος
ἀμφί-τομος, zweischneidig, βέλεμνον Aesch. Ag. 1475; λόγχαι Eur. Hipp. 1375; ξίφος El. 164. Ebenso sp. D., z. B. Ap. Rh. 1, 168 πέλεκυς.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀμφί-τομος, zweischneidig, βέλεμνον Aesch. Ag. 1475; λόγχαι Eur. Hipp. 1375; ξίφος El. 164. Ebenso sp. D., z. B. Ap. Rh. 1, 168 πέλεκυς.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
αμφίτομος — ἀμφίτομος, ον (Α) αυτός που έχει δύο κόψεις, δίστομος, δίκοπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι * + τομος < τέμνω] … Dictionary of Greek