ὀμφάλιος

ὀμφάλιος

ὀμφάλιος, ον, den Nabel betreffend, nabelrund, όμ φάλιον σάκεος τρύφος, Paul. Sil. 49 (VI, 84).


http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ομφάλιος — ομφάλιος, α, ο και ομφαλικός, ή, ό αυτός που ανήκει στον αφαλό: Ομφάλιος λώρος. – Ομφαλική χώρα …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ὀμφάλιος — having a boss masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ομφάλιος — α, ο (ΑΜ ὀμφάλιος, ία, ον) [ομφαλός] το ουδ. ως ουσ. το ομφάλιον (στο Βυζ.) στρογγυλή πλάκα από χρωματιστό μάρμαρο που τοποθετείται στο κέντρο τού μωσαϊκού ή μαρμάρινου δαπέδου αιθουσών, ναών κ.λπ. νεοελλ. 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον… …   Dictionary of Greek

  • λώρος, ομφάλιος — Μακρύ και λεπτό εύκαμπτο στέλεχος που συνδέει το έμβρυο με τον πλακούντα. Αποτελείται από την ομφαλική φλέβα, τις δύο ομφαλικές αρτηρίες, τον βλεννώδη συνδετικό ιστό και τον ουραχό. Το μήκος του είναι μεταβλητό και κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 40 60 …   Dictionary of Greek

  • ομφαλός — ο (ΑΜ ὁμφαλός) 1. οπή τής κοιλιάς τού εμβρύου για τη δίοδο τών ομφαλικών αγγείων, στην περιφέρεια τής οποίας προσφύεται το περίβλημα τού ομφάλιου λώρου 2. το μέσο τού σώματος (α. «από τον ομφαλό και πάνω» β. «γυμνὰς δὲ ὀμφαλοῡ μέχρι θεώμενος τὰς… …   Dictionary of Greek

  • ὀμφάλιον — neut nom/voc/acc sg ὀμφάλιος having a boss masc/fem acc sg ὀμφάλιος having a boss neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αδέλφι — και αδέρφι, το (Α ἀδέλφιον) [ἀδελφός] αδελφός ή αδελφή νεοελλ. 1. το ένα από δύο όμοια πράγματα, που μαζί αποτελούν ζεύγος 2. όμοιος, ταίρι 3. αγαπητός, αχώριστος φίλος 4. φύλλο που φύεται μαζί με άλλο από το ίδιο στέλεχος 5. ο πλακούντας τού… …   Dictionary of Greek

  • αφαλός — ο και αφάλι, το 1. η κοιλότητα στο μέσο της κοιλιάς, ο ομφαλός 2. ο ομφάλιος λώρος 3. άξονας ή τρύπα στο μέσο εργαλείου κ.λπ. («ο αφαλός του ψαλιδιού, της ρόδας, της μυλόπετρας») 4. η καντηλήθρα 5. φρ. α) «λύθηκε ο αφαλός μου» (από τα πολλά γέλια …   Dictionary of Greek

  • κατομφάλιος — κατομφάλιος, ον (Α) αυτός που ξεκινά από τον ομφαλό. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ὀμφάλιος «ο αναφερόμενος στον ομφαλό» (< ὀμφαλός)] …   Dictionary of Greek

  • κλήμα — Ονομασία έντεκα οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 600 μ., 23 κάτ.) στην πρώην επαρχία Μεσολογγίου του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού, στις ανατολικές πλαγιές του όρους Αράκυνθος. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο… …   Dictionary of Greek

  • λευκομφάλιος — λευκομφάλιος, ον (Α) (για ένα είδος σύκων) αυτός που έχει λευκό ομφαλό ή λευκό κέντρο. [ΕΤΥΜΟΛ. λευκ(ο) * + ομφάλιος (< ὀμφαλός)] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”