ὀαριστής, ὁ, der, mit dem man vertraulich umgeht u. sich unterhält, Genosse, Gesellschafter; Μίνως heißt Od. 19, 179 Διὸς μεγάλου ὀαριστής; Plat. Minos 319 d sagt ὀαριστὴς συνουσιαστής ἐστιν ἐν λόγοις. S. auch Timon bei Plut. Num. 8, Schwätzer.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
οαριστής — ὀαριστής, ὁ (Α) [οαρίζω] φίλος με τον οποίο συναναστρέφεται και συνδιαλέγεται κανείς με εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια, συνομιλητής, σύντροφος («Μίνως ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής», Ομ. Οδ.) … Dictionary of Greek
ὀαριστής — familiar friend masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀαρισταί — ὀαριστής familiar friend masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀαριστήν — ὀαριστής familiar friend masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀαριστάς — ὀαριστά̱ς , ὀαριστής familiar friend masc acc pl ὀαριστά̱ς , ὀαριστής familiar friend masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Eteokreter — Kreta in der Antike mit Resten der Eteokreter im Osten Eteokreter (altgriechisch Ἐτεόκρητες Ἐteókrētes, ‚echte Kreter‘) ist die Bezeichnung eines historisch vorgriechischen und möglicherweise nichtindogermanischen Volkes auf der griechischen … Deutsch Wikipedia
Minoische Kultur — auf Kreta Ausgrabungen und Rekonstruktion in Knosso … Deutsch Wikipedia
Kydonen — (myk. ku do ni jo / Kudōnios; altgriechisch Κύδωνες Kýdones oder Κυδωνιάτας Kydoniátas)[1] ist die Bezeichnung eines bronzezeitlichen Volkes auf der griechischen Mittelmeerinsel Kreta. Nach ihnen beziehungsweise ihrem mythischen König Kydon… … Deutsch Wikipedia
Кидоны — Крит в античный период. На северо западе город Кидония (ныне Хания) … Википедия
εννέωρος — (I) ἐννέωρος, ον (Α) (επικ. επίθ.) 1. αυτός που έχει ηλικία εννέα ετών 2. αυτός που διαρκεί εννέα έτη 3. αυτός που γίνεται κάθε ένατο έτος (ο στιχ. Ομ. Οδ. τ. 179 «Μίνως ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής» κατά τον Πλάτ. σημαίνει: ο Μίνως… … Dictionary of Greek
οαριστικός — ὀαριστικός, ή, όν (Μ) [οαριστής] φρ. «ὀαριστική παραίφασις» πειθώ που επιτυγχάνεται με την ομιλία (Ευστάθ.) … Dictionary of Greek
