- ἀπο-νόητος
ἀπο-νόητος, ὁ, = ἀπονενοημένος, Theophr. Char. 6.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀπο-νόητος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μπαρόκ — Η λέξη μπαρόκ, ως όρος χαρακτηρισμού ενός ρυθμού, είχε αρχικά έννοια αρνητική και μειωτική. Μόνο κατά τα τελευταία χρόνια ο Ιταλός γλωσσολόγος Μπρούνο Μιλιορίνι και άλλοι Γάλλοι επιστήμονες κατόρθωσαν να εξακριβώσουν την αρχική έννοια του όρου.… … Dictionary of Greek
ισημερινός — Ο ιδεατός κύκλος που σχηματίζεται στην επιφάνεια της Γης, αν κόψουμε τη γήινη σφαίρα με ένα επίπεδο το οποίο διέρχεται από το κέντρο της και είναι κάθετο στον άξονα περιστροφής της. Η γωνία την οποία σχηματίζει η ακτίνα της Γης που διέρχεται από… … Dictionary of Greek
Καντ, Ιμάνουελ — (Immanuel Kant, Κένιξμπεργκ 1724 – 1804). Γερμανός φιλόσοφος. Ο Κ. είναι διάσημος μεταξύ άλλων, για τα έργα του Κριτική του καθαρού λόγου (1781, β’ έκδοση 1787), Κριτική του πρακτικού λόγου (1788) και Κριτική της δύναμης της κρίσης (1790), που… … Dictionary of Greek
πόλος — ο, ΝΜΑ 1. καθένα από τα δύο άκρα τού νοητού άξονα γύρω από τον οποίο φαίνεται να στρέφεται η ουράνια σφαίρα ή τού άξονα περιστροφής τής Γης ή άλλων ουράνιων σωμάτων (α. «γεωγραφικοί πόλοι τής Γης» καθένα από τα δύο σημεία στα οποία ο στιγμιαίος… … Dictionary of Greek
αντικείμενο — (Γραμμ.).Ουσιαστικό (αλλά και οποιοδήποτε μέρος του λόγου ή και ολόκληρη πρόταση, που λαμβάνονται ως ουσιαστικά) που τίθεται σε πλάγια πτώση απροθέτως, ως ολοκλήρωση του νοήματος που εκφράζει το ρήμα. Ρήματα που εκφράζουν την απλή ύπαρξη, την… … Dictionary of Greek
Ιάμβλιχος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Μυθιστοριογράφος (2ος αι. μ.Χ.). Γεννήθηκε στη Συρία και έγραψε τα Βαβυλωνιακά, σε 29 βιβλία, τα οποία περιγράφουν τις ερωτικές περιπέτειες του Ροδάνη και της Σινωνίδας, την οποία ερωτεύτηκε ο βασιλιάς της Βαβυλωνίας … Dictionary of Greek
παννόητος — ον, Α (για τον Θεό) αυτός που νοείται από όλους, ο καθολικώς εννοούμενος, αυτός που ανήκει απολύτως στον νοητό κόσμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + νοητός (< νοῶ), πρβλ. ευ νόητος] … Dictionary of Greek
εικαστός — εἰκαστός, ή, όν (Α) [εικάζω]·1. αυτός που μπορεί να παραβληθεί, παρόμοιος 2. νοητός, αντιληπτός με εικόνες 3. αυτός που προέρχεται από εικασία … Dictionary of Greek
ДУША — [греч. ψυχή], вместе с телом образует состав человека (см. статьи Дихотомизм, Антропология), будучи при этом самостоятельным началом; Д. человека заключает образ Божий (по мнению одних отцов Церкви; по мнению других образ Божий заключен во всем… … Православная энциклопедия
