έρπήλη

έρπήλη ἡ, = ἑρπετόν, kriechendes Thier, Gewürm, Numen. bei Ath. VII, 305 a, wo aber ἕρπηλας δολιχήποδας accentuirt ist. S. ἕρπιλλα.

http://www.zeno.org/Pape-1880.