οἰο-πόλος

οἰο-πόλος

οἰο-πόλος, 1) von οἶος, allein seiend, einsam; Hom. immer von Gegenden, χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ Il. 13, 473. 17, 54, σταϑμός 19, 377, οὔρεα 24, 614, wie Od. 11, 574; Pind. auch δαίμων, P. 4, 28. – 2) (οἶς), Schaafe hütend, weidend, H. h. Merc. 314, vom Hermes.


http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • υσπολώ — έω, Α (κατά τον Ησύχ.) «συβωτῶ». [ΕΤΥΜΟΛ. < ὗς «χοίρος» + πολῶ (< πολος < πέλω* / πέλομαι), πρβλ. οἰο πολῶ. Η μορφή ὑσ τού α συνθετικού (αντί ὑ ή ὑο , πρβλ. ὑ φορβός / ὑο φορβός) είτε οφείλεται σε αναλογία προς την λ. ὑσπέλεθος* (< ὑ… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”