- οὐρανόεις
οὐρανόεις, εσσα, εν, = Vorigem, den Himmel betreffend, ἀταρπός, am Himmel, Man. 4, 473; – ὑπήνη οὐρανόεσσα ist der Gaumen, wie οὐρανός, Nic. Al. 16.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
οὐρανόεις
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ουρανόεις — οὐρανόεις, εσσα, εν (Α) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ουρανό 2. φρ. «οὐρανόεσσα ὑπήνη» ο ουρανίσκος. [ΕΤΥΜΟΛ. < οὐρανός + κατάλ. όεις*] … Dictionary of Greek
οὐρανόεσσαν — οὐρανόεις of fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-όεις — όεσσα, όεν (Α όεις, όεσσα, όεν) παραγωγική κατάληξη πολλών επιθέτων τής οποίας αρχική μορφή θεωρείται η εις, εσσα, εν, που σχητίστηκε από ουσ. με επίθημα Fεντ (< IE * went , πρβλ. αρχ. ινδ. και αβεστ. vant : rupa vant «όμορφος» < rupa… … Dictionary of Greek
ουρανός — Για τον γήινο παρατηρητή, είναι ο ημισφαιρικός θόλος που φαινομενικά ορίζει το διάστημα και στον οποίο προβάλλονται κατά τη νύχτα οι ορατοί αστέρες. Ο. αποκαλείται και ό,τιδήποτε έχει το σχήμα του ουράνιου θόλου, όπως οροφή ή στέγη σε σχήμα θόλου … Dictionary of Greek
