λιθό-βλητος, mit Steinen geworfen, mit Steinen besetzt; κεκρύφαλα, Paul. Sil. 17 V, 270), vgl. λιϑοκόλλητος; καρύη, παισὶ λιϑοβλήτου παίγνιον εὐστοχίης, Plat. ep. 20 (IX, 3), ein Spiel des glücklichen Steinwurfes.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
χιονόβλητος — ον, Α χιονισμένος («εἴτ ἐπ Ὀλύμπου κορυφαῑς ἱεραῑς χιονοβλήτοισι κάθησθε», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < χιών, χιόνος + βλητος (< βλητός < βάλλω), πρβλ. λιθό βλητος, πυρί βλητος] … Dictionary of Greek
πετρόβλητος — ον, Μ 1. αυτός που έχει χτυπηθεί από ρίξιμο πέτρας 2. (για νεφρό) αυτός που έχει προσβληθεί από λιθίαση. [ΕΤΥΜΟΛ. < πέτρα + βλητος (< βάλλω), πρβλ. λιθό βλητος] … Dictionary of Greek
