- θεό-πνευστος
θεό-πνευστος, von Gott angehaucht, begeistert, σοφία Phocyl. 121, ὄνειροι Plut. plac. phil. 5, 2, γραφή N. T.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
θεό-πνευστος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ζεφυρόπνευστος — ζεφυρόπνευστος, η, ον (Μ) (για μουσικό όργανο) αυτός που αποδίδει ελαφρούς, ευχάριστους ήχους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ζέφυρος + πνευστός (< πνέω), πρβλ. θεό πνευστος, πυρί πνευστος] … Dictionary of Greek
θεόπνευστος — η, ο (AM θεόπνευστος, ον) αυτός που γίνεται με θεία έμπνευση («θεόπνευστο κήρυγμα») αρχ. ιερός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θεο * + πνευστος (< πνέω), πρβλ. ευ ανά πνευστος, ηδύ πνευστος] … Dictionary of Greek
πυρίπνευστος — ον, ΜΑ 1. πυρίπνους* 2. αυτός που αναδίδει ατμούς ως αποτέλεσμα τής φωτιάς που καίει από κάτω ή μέσα του («πυρίπνευστοι λέβητες», Νόνν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι (βλ. λ. πυρ) + πνευστος (< πνέω), πρβλ. θεό πνευστος, νεό πνευστος] … Dictionary of Greek
μεγαλόπνευστος — η, ο 1. αυτός που έχει υψηλές εμπνεύσεις 2. (για έργο) αυτός που προέρχεται από μεγάλη έμπνευση. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο) * + πνευστός (< πνέω), πρβλ. θεό πνευστος. Η λ. μαρτυρείται από το 1898 στην εφημερίδα Άστυ] … Dictionary of Greek
μουσόπνευστος — μουσόπνευστος, ον (Α) εμπνευσμένος από τις Μούσες. [ΕΤΥΜΟΛ. < μοῦσα + πνευστός (< πνέω), πρβλ. θεό πνευστος] … Dictionary of Greek
νεόπνευστος — νεόπνευστος, ον (Α) αυτός που αναπνέει εκ νέου, αυτός που αναζωογονήθηκε πρόσφατα («νεοπνεύστοιο νεκροῡ», Νόνν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο) * + πνευστος (< πνέω), πρβλ. θεό πνευστος] … Dictionary of Greek
