- μονιός
μονιός, einsam lebend; Callim. Dian. 84; von Wölfen, Luc. Epist. Sat. 34; vgl. Iac. Ael. N. A. 7, 47; die Betonung μόνιος ist nach Arcad. p. 40 unrichtig; aber ion. μούνιος.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μονιός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μονιός — μονιός, ιόν (ΑΜ,Α ιων. τ. μούνιος, ιον) [μόνος] 1. (για τα αρσενικά ζώα) αυτός που έχει αποχωριστεί από την αγέλη, απομονωμένος, μόνος 2. άγριος, θηριώδης 3. το αρσ. ως ουσ. ὁ μονιός ο αγριόχοιρος, ο οποίος ζει μόνος του … Dictionary of Greek
μονιός — solitary masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μόνιος — α ο (Μ μόνιος, α, ο) [μόνος] μόνος («και μόνιος και ολομόναχος με λογισμό πορπάτει», Ερωτόκρ.) … Dictionary of Greek
μονιόν — μονιός solitary masc/fem acc sg μονιός solitary neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονιοί — μονιός solitary masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονιοῦ — μονιός solitary masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονιούς — μονιός solitary masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονιῷ — μονιός solitary masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
дивии — (56) пр. 1. Дикий, находящийся в естественном, природном состоянии. || Не прирученный, живущий на воле (о животных, птицах): звериѥ же дивіи скрьжтахѹ на нь зѹбы своими. ПрЛ XIII, 64а; и дивьихъ ѡселъ и вельблѹдъ ˫ади ѿвергошасѩ. (ἀγρίων) ГА… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
μόνος — η, ο (ΑΜ μόνος, η, ον, Α επικ. και ιων. τ. μοῡνος, η, ον, δωρ. τ. μῶνος, η, ον) 1. αυτός που υπάρχει ή γίνεται χωριστά από άλλους, χωρισμένος από άλλους, μοναχός (α. «θα πάω μόνη διακοπές» β. «μοῡνος ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν», Ομ. Ιλ.) 2.… … Dictionary of Greek
иног — гриф , цслав., др. русск. иногъ, ногъ, также ногуи γρύψ (часто в ХIV в.; см. Срезн. II, 462, чеш. noh, польск. nog. Из праслав. *jьnogъ с *ino ; связано чередованием с лат. ūnus из *oinos, греч. οἰνή одно очко на игральной кости , гот. ains; букв … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
