- δια-θρυλλέω
δια-θρυλλέω, od. besser δια-θρῡλέω; bes. perf. pass., durch das Gerücht verbreitet sein, ausgesprengt sein; διατεϑρύλληται, ὡς Xen. Mem. 1, 1, 2; διατεϑρυλημένος τὰ ὦτα, betäubt, Plat. Rep. II, 358 c; – ὑπό τινος, von Einem übertäubt, Xen. Mem. 1, 2, 37; – auch ἀκούων Plat. Lys. 205 b; vgl. Luc. Icarom. 33, u. öfter.
http://www.zeno.org/Pape-1880.