- νεό-βλαστος
νεό-βλαστος, frisch oder neu keimend, sprossend, hervorbrechend, Poll.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
νεό-βλαστος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
νε(ο)- — και νιο [ΑΜ νε(ο) ] α συνθετικό πάμπολλων λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. νέος και στον νεοελλ. τ. νιος. Δηλώνει τις σημασίες: α) τού πρόσφατου, αυτού που έχει συντελεστεί προ ολίγου (πρβλ. νεο σφαγής, νιό βγαλτος,… … Dictionary of Greek
καλλίβλαστος — καλλίβλαστος, ον (Μ) (για φυτό) αυτός που έχει ωραίους βλαστούς και ωραίο φύλλωμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι) * + βλαστος (< βλαστός), πρβλ. αρτί βλαστος, νεό βλαστος] … Dictionary of Greek
λεπτόβλαστος — λεπτόβλαστος, ον (Α) (για φυτά) αυτός που έχει λεπτούς βλαστούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < λεπτ(ο) * + βλαστος (< βλαστός), πρβλ. νεό βλαστος, πυκνό βλαστος) … Dictionary of Greek
πολύβλαστος — η, ο, Ν 1. (για φυτό) αυτός που έχει πολλούς και ζωηρούς βλαστούς 2. (για τόπο) πλούσιος σε βλάστηση, χλοερός. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + βλαστός (< βλαστάνω), πρβλ. νεό βλαστος. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Ακρόπολις] … Dictionary of Greek
πρωτόβλαστος — ον, Μ 1. αυτός που βλάστησε πρώτος 2. μτφ. πρωτότοκος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο) * + βλαστος (< βλαστάνω), πρβλ. νεό βλαστος] … Dictionary of Greek
ταχύβλαστος — ον, Α αυτός που βλαστάνει γρήγορα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ταχυ * + βλαστός (< βλαστάνω), πρβλ. νεό βλαστος] … Dictionary of Greek
καταβολάδα — Αγενής τρόπος πολλαπλασιασμού των φυτών, ο οποίος εκμεταλλεύεται την ικανότητα των νεαρών βλαστών να βγάζουν επίκτητες ρίζες, όταν σκεπαστούν με χώμα. Η κ. διαφέρει από το μόσχευμα επειδή μέχρι να εμφανιστούν οι ρίζες δεν κόβεται από το μητρικό… … Dictionary of Greek
ευβλαστής — εὐβλαστής, ές (Α) 1. (για φυτά) αυτός που βλαστάνει γρήγορα («εὐβλαστῆ σπέρματα», Θεόφρ.) 2. αυτός που συντελεί στην καλή βλάστηση («ὁ εὐκρατὴς ἀήρ... εὐβλαστὴς ὢν καὶ εὔκαρπος», Θεόφρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + βλαστής (< θ. βλαστέ , βλαστ ον,… … Dictionary of Greek
ορεσχάς — ὀρεσχάς, άδος, ἡ (Α) η όσχη*. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά μία άποψη, η λ. ὀρεσχάς (< *ὀρ οσχάς) έχει προέλθει με συμφυρμό τών λ. ὄρ μενος «βλαστός» και ὄσχη (Ι) «νέο κλήμα» και τροπή τού ο σε ε ] … Dictionary of Greek
παρασπάδα — η / παρασπάς, άδος, ΝΜ νεοελλ. βοτ. κλαδί που αναπτύσσεται αυτόματα από την ρίζα ενός δένδρου, παραφυάδα μσν. βλαστός, παραφυάδα που αποσπάται από το μητρικό φυτό για να φυτευθεί. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α) * + σπάς, άδος (< θ. σπαδ τού σπάω / σπῶ*) … Dictionary of Greek
σελαγινέλλα — (sellaginella). Μοναδικό γένος της οικογένειας των Σελαγινελλοειδών, της οποίας είναι γνωστά 500 600 είδη, κατά μεγάλο μέρος των θερμών και υγρών δασών της τροπικής ζώνης. Περιλαμβάνουν όμως και μερικά είδη των σκιερών αλλά υγρών τόπων του… … Dictionary of Greek
