ναυσι-πόρ-ς

ναυσι-πόρ-ς, zu Schiffe fahrend, στρατός, Eur. Rhes. 48; πλάτας ναυσιπόρους, wie ναύπ ορος, I. A. 172; – aber ναυσίπορος ποταμός, mit Schiffen zu befahren, Xen. An. 2, 2, 3, Hdn. 6, 7, 15.