- εἰνα-ετής
εἰνα-ετής, neunjährig; Orph. lith. 342; εἰνάετες, adv., neun Jahre lang, Od. 14, 240. Vgl. ἐνναετἠς.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
εἰνα-ετής, neunjährig; Orph. lith. 342; εἰνάετες, adv., neun Jahre lang, Od. 14, 240. Vgl. ἐνναετἠς.
http://www.zeno.org/Pape-1880.