εὐ-δαιμονίζω, glücklich preisen, schätzen, τινὰ μοίρας, wegen seines Schicksals, Soph. O. C. 142; Eur. Tr. 268; τοὺς ἀνϑρώπους τῶν ἀγαϑῶν Plat. Conv. 184 e, wie Crit. 43 b u. Folgde, z. B. Dem. 19, 67; ὑπέρ τινος, Xen. An. 1, 7, 3, wo jedoch wohl mit Krüger ὑπέρ zu streichen; ἐπί τινι, Luc. Merc. cond. 7; διά τι, Nigr. 23. – Bei Ath. IV, 130 d = εὐδαιμονέω.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
δαιμονίζω — δαιμονίζω, δαιμόνισα βλ. πίν. 33 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
δαιμονίζω — (μέσ., δαιμονίζομαι) (AM δαιμονίζομαι) [δαίμων] Ι. δαιμονίζω νεοελλ. κάνω κάποιον να δαιμονιστεί, ερεθίζω, τρελαίνω II. δαιμονίζομαι κατέχομαι από δαίμονα, από πονηρό πνεύμα μσν. νεοελλ. 1. πάσχω από επιληψία 2. εξοργίζομαι, γίνομαι έξω φρενών 3 … Dictionary of Greek
δαιμονίζω — ισα, ίστηκα, δαιμονισμένος, προκαλώ, ερεθίζω κάποιον, τον κάνω έξαλλο: Δαιμονίστηκα από τις αταξίες των παιδιών και παραφέρθηκα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αδαιμόνιστος — η, ο [δαιμονίζω] αυτός που δεν προσβλήθηκε από διαμόνια, ο μη δαιμονισμένος … Dictionary of Greek
δαίμονας — ο (θηλ. δαιμόνισσα, η) (AM δαίμων, ο Α θηλ. δαίμων, η και δαιμονίς, η) πονηρό πνεύμα, διάβολος νεοελλ. 1. (για ανθρώπους) έξυπνος αλλά καταχθόνιος 2. (σε αναφώνηση οργής ή εκπλήξεως) «τί δαίμονα!», «να πάρει ο δαίμονας!» 3. δαίμων ο αστέρας β τού … Dictionary of Greek
δαιμονισμένος — η, ο βλ. δαιμονίζω … Dictionary of Greek
δαιμονιστής — ο [δαιμονίζω] ο δαιμονολάτρης, αυτός που πιστεύει στους δαίμονες 2. όποιος έχει τη συνήθεια να δαιμονίζει ή να ερεθίζει τους άλλους … Dictionary of Greek
δαιμόνισμα — το [δαιμονίζω] 1. το να δαιμονίζει κανείς κάποιον 2. το να είναι κάποιος δαιμονισμένος 3. το συνεχές, ενοχλητικό πείραγμα … Dictionary of Greek
φρενιάζω — Ν 1. (μτβ.) κάνω κάποιον έξω φρενών, εξοργίζω, δαιμονίζω 2. (αμτβ.) α) γίνομαι έξω φρενών, εξοργίζομαι, δαιμονίζομαι β) κάνω πολύ θόρυβο γ) είμαι σε έκσταση, σε ιερή μανία («πια ο ψάλτης δε φρενιάζει... στης ορφικής κιθάρας γερμένος τη χορδή»,… … Dictionary of Greek
παροργίζω — παρόργισα, παροργίστηκα, παροργισμένος, εξάπτω, εξοργίζω, νευριάζω, θυμώνω, δαιμονίζω κάποιον … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φρενιάζω — φρένιασα, φρενιασμένος 1. μτβ., ερεθίζω κάποιον πολύ, τον δαιμονίζω, τον κάνω έξω φρενών: Ηρωδιάς...του Γιοχαννάν την κατάρα γρικάει που τη φρενιάζει (Ι. Γρυπάρης). 2. αμτβ., γίνομαι έξαλλος, έξω φρενών, με πιάνει μανία, δαιμονίζομαι, θυμώνω πολύ … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
