κοάλεμος, ὁ, ein dummer, einfältiger Mensch (nach den Alten aus κοεῖν, = νοεῖν, u. ἠλέματος zusammengesetzt, Tim. lex. Pl. u. Schol. Ar.); Ar. Equ. 198, in einem wunderlichen Orakel; 221 ein Gott der Dummheit; vgl. Ath. V, 220 b; Spottname von Kimons Großvater, Plut. Cim. 4. – Hesych. führt noch κόαλοι, βάρβαροι an.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κοάλεμος — κοάλεμος, ὁ (Α) ανόητος, ηλίθιος, βλάκας. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πρόκειται μάλλον για λ. ξεν. προελεύσεως. Κατ άλλη άποψη, προέρχεται από θ. κο (προϊόν ονοματοποιίας) + κατάλ. άλεμος, σκοτεινής προελεύσεως, πού μαρτυρείται επίσης στη λ. ι… … Dictionary of Greek
κοάλεμος — κοά̱λεμος , κοάλεμος stupid fellow masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοαλέμου — κοᾱλέμου , κοάλεμος stupid fellow masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοαλέμῳ — κοᾱλέμῳ , κοάλεμος stupid fellow masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοάλεμοι — κοά̱λεμοι , κοάλεμος stupid fellow masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοάλεμον — κοά̱λεμον , κοάλεμος stupid fellow masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
