κολοβότης, ητος, ἡ, das Verstümmelt-, Verkürztsein; im plur., neben στίγματα, οὐλαί, Plut. reip. ger. pr. 4 M.; πνεύματος, Kürze des Athems und darauf folgendes Verschlucken einzelner Sylben beim Sprechen, Plut. Dem. 6.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κολοβότης — κολοβότης, ητος, ή (AM) [κολοβός] ατέλεια στην ανάπτυξη («στίγματα καὶ κολοβότητες καὶ οὐλαὶ τοῡ λοιποῡ σώματος», Πλούτ.) αρχ. φρ. «κολοβότης πνεύματος» ομιλία χωρίς αναπνοή, κοντανάσεμα … Dictionary of Greek
κολοβότης — stuntedness fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολοβότητα — κολοβότης stuntedness fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολοβότητες — κολοβότης stuntedness fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
