κλοτοπεύω, Il. 19, 149 οὐ γὰρ χρὴ κλοτοπεύειν, οὐδὲ διατρίβειν, von den Alten verschieden erkl.; entweder unter listigem Vorwande aufschieben u. zaudern, nach Eust. κλυτοῖς ἔπεσιν ἐνδιατρίβειν; oder übh. listig handeln, u. wie von κλοπεύω für κλοπετεύω; od. großprahlen u. übh. unthätig schwatzen; wie Hesych. auch κλοτοπευτής anführt und es ἐξαλλάκτης, ἀλαζών erkl.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κλοτοπεύω — deal subtly pres subj act 1st sg κλοτοπεύω deal subtly pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλοτοπεύω — (Α) 1. χρονοτριβώ, χάνω τον καιρό μου («οὐ γὰρ χρὴ κλοτοπεύειν ἐνθάδ ἐόντας οὐδὲ διατρίβειν», Ομ. Ιλ.) 2. μένω άπρακτος προβάλλοντας ψεύτικες ή δόλιες προφάσεις. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Ίσως να προέρχεται από συμφυρμό τών κλοπή και τόπος] … Dictionary of Greek
κλοτοπεύειν — κλοτοπεύω deal subtly pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλοπεύω — (Α) [κλοπεύς] 1. κλέβω 2. κλοτοπεύω* … Dictionary of Greek
κλοτοπευτής — κλοτοπευτής, ὁ (Α) [κλοτοπεύω] (κατά τον Ησύχ.) «ἐξαλλάκτης, ἀλαζών» … Dictionary of Greek
