γη-γενής, ές, erdgeboren; aus der Erde entstanden, gewachsen, βολβός Xenarch. bei Ath. II, 63 f; μύκητες ibd. 60 f; πῠρ γ. Strab. 13 p. 628; aus Erde gemacht, Luc. Lexiph. 7. Bes. ὁ, Erdsohn, Gigant, Soph. Trach. 1058 u. a. D.; Argus, Aesch. Prom. 570; Erechtheus, = αὐτόχϑων, Her. 8, 55; Arist. Polit. 2, 8. – Uebh. irdisch, οὐδὲν γὰρ γηγενὲς Ὀλυμπίων ἐντιμότερον Plat. Legg. V, 727 c.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
-γενής — βλ. γένος … Dictionary of Greek
γενῆς — γενή fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κυβεληγενής — Κυβεληγενής, ές (Α) (επίθ. τής Κυβέλης) αυτή που γεννήθηκε στο όρος Κύβελο. [ΕΤΥΜΟΛ. < Κύβελον + γενής (< γένος), πρβλ. Λυκη γενής, Πυλη γενής. Το η τού τ. οφείλεται πιθ. σε αναλογία προς άλλα σύνθ. (πρβλ. γαιη γενής)] … Dictionary of Greek
θνησιγενής — ές 1. αυτός που πεθαίνει αμέσως μόλις γεννηθεί ή που γεννιέται σχεδόν νεκρός 2. θνησιγέννητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσις + γενής < γένος (πρβλ. θεα γενής, λιμνα γενής, μετα γενής κ.ά.). Η λ. μαρτυρείται από το 1853 στον Κων νο Ασώπιο] … Dictionary of Greek
-gen — comb. form 1 Chem. that which produces (hydrogen; antigen). 2 Bot. growth (endogen; exogen; acrogen). Etymology: F gegravene f. Gk genes born, of a specified kind f. gen root of gignomai be born, become * * * gen «jehn», noun, verb, genned,… … Useful english dictionary
Θηβαγενής — και Θηβαιγενής, ές (Α) αυτός που έχει γεννηθεί στη Θήβα, αυτός που κατάγεται από τη Θήβα. [ΕΤΥΜΟΛ. < Θήβαι (πιθ. ως τοπική πτώση, πρβλ. χαμαί ζηλος) + γενής (< γένος), πρβλ. α γενής, ομο γενής] … Dictionary of Greek
Καδμογενής — Καδμογενής, ές (Α) αυτός που γεννήθηκε από τον Κάδμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < Κάδμος + γενής (< γένος), πρβλ. Δαρειο γενής, Περσο γενής] … Dictionary of Greek
Κρητογενής — Κρητογενής, ὁ (Α) (ως επίθ. τού Διός) ο γεννημένος την Κρήτη. [ΕΤΥΜΟΛ. < Κρήτη + γενής (< γένος < γίγνομαι), πρβλ. Κυνθο γενής, Χιο γενής] … Dictionary of Greek
Κυνθογενής — Κυνθογενής, ές (Α) (για τον Απόλλωνα) αυτός που γεννήθηκε στο όρος Κύνθος. [ΕΤΥΜΟΛ. < Κύνθος + γενής (< γένος), πρβλ. Δηλο γενής, Χιο γενής] … Dictionary of Greek
Λητογενής — Λητογενής, δωρ. τ. Λατογενής, ές, θηλ. και Λατογένεια (Α) (ως επίθ. τού Απόλλωνος και τής Αρτέμιδος) αυτός που γεννήθηκε από τη Λητώ («ὦ Λατογένεια κούρα», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < Λητώ + γενής (< γένος), πρβλ. θεο γενής, μονο γενής] … Dictionary of Greek
εξαρσιγενής — ές γεωλ. αυτός που σχηματίστηκε με έξαρση τής εδαφικής επιφάνειας. [ΕΤΥΜΟΛ. < έξαρση + * γενής (< γένος) τ. που απαντά μόνον εν συνθέσει (πρβλ. ευ γενής, πτυχωσι γενής)] … Dictionary of Greek
