καθ-αρπάζω (f, ἁρπάζω), herunterreißen, herausreißen; ἐκ δεξιᾶς ξίφη Eur. Andr. 814, κρεμαστὰ τεύχη πασσάλων 1123, wie τὰς ἀσπίδας Ar. Equ. 857, wo Bekker κατασπάσαντες lies't; plündern, rauben, Strab. XVI, 761.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
συναρπάζω — ΝΜΑ [ἁρπάζω] μτφ. προκαλώ έντονη συγκίνηση ή γοητεία σε κάποιον, τόν καταγοητεύω (α. «συναρπάζει τα πλήθη με την ευγλωττία του» β. «οἷς πᾱσι τοὺς ἀκροατὰς διὰ τοῡ σχηματισμοῡ συναρπάσας ᾤχετο») νεοελλ. μέσ. συναρπάζομαι α) καταγοητεύομαι β)… … Dictionary of Greek
