- κροτησμός
κροτησμός, ὁ, = Vorigem; πυκνοῠ κροτησμοῦ τυγχάνουσ' ὑπὸ πτόλιν Aesch. Spt. 543, vom Schleudern der Lanzen auf die Schilder, das einen hellen Klang hervorbringt.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κροτησμός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
κροτησμός — κροτησμός, ὁ (Α) κρότος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κροτώ + επίθημα ησμός (πρβλ. ορχ ησμός, χρ ησμός)] … Dictionary of Greek
κροτησμοῦ — κροτησμός masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κροτώ — (AM κροτῶ, έω, Α και κορτώ) 1. κάνω κρότο, παράγω ήχο («ὑπερώησαν δέ οἱ ίπποι κείν ὄχεα κροτέοντες», Ομ. Ιλ.) 2. κάνω κάτι ή χτυπώ κάτι με αποτέλεσμα την παραγωγή κρότου («θύρσω κροτῶν γῆν», Ευρ.) νεοελλ. 1. εκπυρσοκροτώ 2. (το αρσ. μτχ. ενεστ.… … Dictionary of Greek
