- βρύχημα
βρύχημα, τό, dasselbe, Aesch. frg. 146; λέοντος Archi. 27 (Plan. 94); Opp. C. 1, 304; von Menschen Plut. Mar. 20 Al. 51.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
βρύχημα
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
βρύχημα — roar neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρύχημα — το (AM βρύχημα) [βρυχώμαι] ο βρυχηθμός … Dictionary of Greek
βρυχημάτων — βρύχημα roar neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρυχήμασι — βρύχημα roar neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρυχήμασιν — βρύχημα roar neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρυχήματα — βρύχημα roar neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρυχήματι — βρύχημα roar neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρυχήματος — βρύχημα roar neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
GANGES — fluv. maximus Indiae ulterioris, illam a citeriori disterminans, ex Emodis montibus profluens, ac in mer. in Oceanum Indicum exiens, evius minima latitudo 2. mill. maxima 5. Plin. l. 33. c. 4. auriferum facit, et cum Tago, Pado, Hebro. ac Paetolo … Hofmann J. Lexicon universale
βρυχιέμαι — (AM βρυχῶμαι, άομαι) 1. (κυρίως για λιοντάρια και άλλα άγρια ζώα) μουγκρίζω, κραυγάζω άγρια 2. ουρλιάζω από πόνο ή οργή 3. θρηνώ, κλαίω γοερά 4. (για τη θάλασσα ή τον άνεμο) παταγώ, κάνω δυνατό θόρυβο μσν. νεοελλ. βουίζω υποχθόνια. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
μύκημα — μύκημα, τὸ (ΑΜ, Α και μήκωμα) [μυκώμαι] μυκηθμός, μουκάνισμα, μούγκρισμα («μόσχου μυκήματι βρύχημα ποιοῡντες ὅμοιον», Πλούτ.) αρχ. 1. ο κρότος τής βροντής 2. ισχυρός ήχος («ἄγγελος αὐτῷ οὐρανίης ὀάριζε σοφῷ μυκήματι φωνῆς», Νόνν.) … Dictionary of Greek
