φῡκίον, τό, auch φύκιον betont, = φῠκος; Arist. H. A. 6, 13; gew. im plur., Theocr. 7, 58, u. öfter in der Anth., wie ἔμιξε φυκία κήποις Paul. Sil. 61 (IX, 663), u. in Prosa, Plat. Rep. X, 611 d u. Sp., wie Luc. bis acc. 31; der Unterschied, der im E. M. zwischen den beiden Formen gemacht wird, ist unhaltbar.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
φυκίον — orchil neut nom/voc/acc sg φῡκίον , φυκίον orchil neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φύκιον — orchil neut nom/voc/acc sg φύ̱κιον , φύκιος god of sea wrack masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυκίον — τὸ, Α βλ. φύκι … Dictionary of Greek
φυκίοις — φύκιον orchil neut dat pl φῡκίοις , φύκιος god of sea wrack masc dat pl φυκίον orchil neut dat pl φῡκίοις , φυκίον orchil neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυκίου — φύκιον orchil neut gen sg φῡκίου , φύκιος god of sea wrack masc gen sg φυκίον orchil neut gen sg φῡκίου , φυκίον orchil neut gen sg φυκιόω pres imperat act 2nd sg φυκιόω imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυκίων — φύκιον orchil neut gen pl φῡκίων , φύκιος god of sea wrack masc gen pl φῡκίων , φῦκος seaweed neut gen pl (doric) φυκίον orchil neut gen pl φῡκίων , φυκίον orchil neut gen pl φυκιόω imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) φυκιόω imperf ind act… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυκίῳ — φύκιον orchil neut dat sg φῡκίῳ , φύκιος god of sea wrack masc dat sg φυκίον orchil neut dat sg φῡκίῳ , φυκίον orchil neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φύκια — φύκιον orchil neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυκίοικος — ὁ, Α αυτός που κατοικεί ανάμεσα στα φύκη, δηλαδή ο Ποσειδώνας. [ΕΤΥΜΟΛ. < φυκίον / φύκιον, υποκορ. τού φῦκος + οικος (< οἶκος), πρβλ. ἀερί οικος, χαλκί οικος] … Dictionary of Greek
φυκιοφάγος — ον, Α (για ψάρι) αυτός που τρέφεται με φύκη. [ΕΤΥΜΟΛ. < φυκίον / φύκιον, υποκορ. τού φῦκος + φάγος*] … Dictionary of Greek
φυκιοφόρος — ον, Α αυτός που έχει φύκη («φυκιοφόρος ἀκτή», Ξενοκρ.) [ΕΤΥΜΟΛ. < φύκιον / φυκίον, υποκορ. τού φῦκος + φόρος*] … Dictionary of Greek
