- τοπήϊον
τοπήϊον, τό, ion. statt des minder gebr. τοπεῖον, 1) Seil, Tau, Sp., wie Call. Del. 315. – 2) beschnittenes Heckenwerk, opus topiarium, Plin.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
τοπήϊον
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
τοπήιον — τὸ, Α ιων. τ. βλ. τοπείο … Dictionary of Greek
τοπήια — τοπήιον neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τοπείο — (I) το, Ν (δ. γρφ.) βλ. τοπίο. (II) το / τοπεῑον, ΝΑ, και ιων. τ. τοπήιον Α νεοελλ. ναυτ. τα ξάρτια πλοίου αρχ. σχοινί, παλαμάρι. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < τόπος, αν και η σύνδεση αυτή προσκρούει σε σημασιολογικές δυσχέρειες] … Dictionary of Greek
