σικχαίνω, vor einer Person od. Sache Ekel, Ueberdruß empfinden, c. acc., πάντα τὰ δημόσια, alles Gemeine ekelt mich an, Callim. 1 (XII, 43); auch im med., σικχαίνομαι τοῠτον, ich verabscheue ihn, ep. 30, 4; ὡς οἱ κακοστόμαχοι πρός τι βρωμάτιον, ὃ μετὰ μικρὸν σικχαίνειν μέλλουσι, Arr. Epict. 3, 16, 7, vgl. 4, 8, 34. Von den Atticisten neben βδελύττομαι verworfen, Lob. Phryn. 226.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
σικχαίνω — Α (ενεργ. και μέσ.) βλ. σιχαίνομαι … Dictionary of Greek
σιχαίνομαι — σικχαίνομαι ΝΑ, και σιχαίνουμαι και συχαίνομαι Ν, και ενεργ. τ. σικχαίνω Α 1. νιώθω έντονη αποστροφή και αηδία για κάποιον ή για κάτι (α. «σιχαίνουμαι να τή θωρώ την άσχημή σου μούρη», δημ. τραγούδι β. «σικχαίνω πάντα τά δημόσια», Καλλ.) 2. (η… … Dictionary of Greek
σιαίνω — ΜΑ μσν. ενοχλώ κάποιον αρχ. προκαλώ αηδία ή βδελυγμία σε κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. < σίαλον «σάλιο» κατά το ρ. σικχαίνω «σιχαίνομαι»] … Dictionary of Greek
