- σαρκο-βόρος
σαρκο-βόρος, Fleisch essend, fressend, ζῷα, Plut. ign. an aqua 3.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
σαρκο-βόρος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
θηρόβορος — θηρόβορος, ον (Α) 1. αυτός που κατασπαράχθηκε από άγρια θηρία 2. αυτός που γίνεται από θηρία («θηρόβορος θάνατος», Μανέ θ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θηρ(ο) * + βορος (< βορά < βι βρώ σκω), πρβλ. θυμο βόρος, σαρκο βόρος] … Dictionary of Greek
θυμοβόρος — ο (Α θυμοβόρος, ον) αυτός που κατατρώει την ψυχή, θυμοφθόρος (α. «ερώτων φροντίς θυμοβόρος», Βιζυην. β. «θυμοβόρῳ ἔριδι», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θυμο * + βόρος (< βορά), πρβλ. αιμο βόρος, σαρκο βόρος) … Dictionary of Greek
ιξοβόρος — ο (Α ἰξοβόρος, ον) νεοελλ. πτηνό τής οικογένειας κοσσυφίδες ή τουρδίδες αρχ. 1. αυτός που τρώει τον καρπό τού ιξού («κίχλη ἰξοβόρος», Αριστοτ.) 2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἰξοβόρος είδος πτηνού. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰξός + βόρος (< βορά < βιβρώσκω), πρβλ … Dictionary of Greek
ιοβόρος — ἰοβόρος, ον (Α) 1. αυτός που τρώει φαρμακερά, αυτός που βιβρώσκει δηλητηριωδώς («πυθεδόνες ἰοβόροι», Νικ.) 2. αυτός που τρέφεται με δηλητήριο, αυτός που τρώει δηλητήριο 3. (κατά τον Ησύχ.) «ἰοβόρον παλίγκοτον, ἤγουν ὀργίλον». [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰός… … Dictionary of Greek
κοπροβόρος — α, ο (Α κοπροβόρος, ον) (για έντομα ή πτηνά) αυτός που συνήθως τρώγει κόπρο, κοπροφάγος (α. «ἔποψ κοπροβόρος» β. «μυῑαι κοπροβόροι»). [ΕΤΥΜΟΛ. < κόπρος (Ι) + βόρος (< βορά), πρβλ. αιμο βόρος, σαρκο βόρος] … Dictionary of Greek
κρεοβόρος — κρεοβόρος, ὁ (Α) κρεατοφάγος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κρε(ο) * + βόρος (< βορά), πρβλ. δημο βόρος, σαρκο βόρος] … Dictionary of Greek
ποιηβόρος — ον, Α αυτός που τρώει γρασίδι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ποίᾱ, δωρ. τ. τού πόα* + βόρος (< βορά), πρβλ. αιμο βόρος, σαρκο βόρος] … Dictionary of Greek
κυκλοβόρος — κυκλοβόρος, ὁ (Α) ως κύριο όν. ὁ Κυκλοβόρος ονομασία χειμάρρου τής Αττικής. [ΕΤΥΜΟΛ. < κύκλος + βόρος (< βιβρώσκω «τρώγω»), πρβλ. σαρκο βόρος, χρονοβόρος] … Dictionary of Greek
πολυβόρος — ον, ΝΑ νεοελλ. ζωολ. γένος αρπακτικών πτηνών τού Νέου Κόσμου αρχ. αυτός που τρώει με βουλιμία, αδηφάγος («ζῴῳ, μεγίστῳ πεφυκότι καὶ πολυβορωτάτῳ», Πλατ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + βόρος (< βορά «τροφή»), πρβλ. σαρκο βόρος. Η λ., ως επιστημον.… … Dictionary of Greek
πυροβόρος — ον, Α αυτός που τρώει σιτάρι, σιτοφάγος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρός «σίτος» + βόρος (< βορά «τροφή»), πρβλ. σαρκο βόρος] … Dictionary of Greek
σιδηροβόρος — α, ο / σιδηροβόρος, ον, ΝΑ, θηλ. και σιδηροβόρος Ν αυτός που κατατρώγει, που διαβρώνει, που καταστρέφει τον σίδηρο. [ΕΤΥΜΟΛ. < σιδηρο * + βόρος (< βορά «τροφή»), πρβλ. σαρκο βόρος] … Dictionary of Greek
