σύμ-πνοος

σύμ-πνοος, zsgzgn σύμπνους, mit einander oder zusammen hauchend, blasend, εὐμαϑίῃ σύμπνοος κλαμος Crinag. 4 (VI, 227); übertr., übereinstimmend, sich vereinigend, σύμπνουν καὶ σημπαϑῆ αὐτὸν ἑαυτῷ ὄντα Plut. de fat. 11.