- σπονδήτης
σπονδήτης, ὁ, fem. σπονδῆτις, eine σπονδή verrichtend; Suid. hat σπονδῆτιν für σπονδῖτιν aus Gaetul. citirt.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
σπονδήτης, ὁ, fem. σπονδῆτις, eine σπονδή verrichtend; Suid. hat σπονδῆτιν für σπονδῖτιν aus Gaetul. citirt.
http://www.zeno.org/Pape-1880.