ἤρανος, ὁ (ἦρα, Herr, ἥρως), von VLL. βασιλεύς, φύλαξ erkl., Beschützer, Beherrscher; Hesiodus heißt πάσης ἤρανος ἱστορίης, Hermesian. bei Ath. XIII, 597 d; γαίης Paul. Sil. ecphr. 44. Bei Ap. Rh. 2, 515 wird μήλων ϑέσαν ἤρανον vom Schol. προστάτης erklärt. Vgl. ἐπιήρανος.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ήρανος — ἤρανος, ό (AM) μσν. κυβερνήτης αρχ. 1. προστάτης (ἤρανον γαίης» τον προστάτη τής περιοχής, Απολλ. Ρόδ.) 2. φίλος («Χαρίτων ἤρανον») 3. γνώστης («πάσης ἤρανον ἱστορίης»). [ΕΤΥΜΟΛ. < ήρ ανος (πρβλ. κοίρ ανος). Συνδέεται με αρχ. ινδ. vāraka… … Dictionary of Greek
ἤρανος — keeper masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἤρανε — ἤρανος keeper masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἤρανον — ἤρανος keeper masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἤραν' — ἤρανε , ἤρανος keeper masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
