ἠθο-ποιέω

ἠθο-ποιέω, = ἠϑολογέω, vgl. D. Hal. de Lys. 19 αὐτὸς ἠϑοποιεῖ καὶ κατασκευάζει τὰ πρόςωπα τῷ λόγῳ πιστὰ καὶ χρηστά; – die Sitten, den Charakter bilden, Plut. Pericl. 2 u. öfter; καὶ μεϑαρμόττειν τὴν φύσιν τοῦ δήμου reipubl. ger. praec. 3, vom Wein ἡσυχῆ δὲ διαϑάλπων ἠϑοποιεῖ τὸν πίνοντα καὶ μεϑίστησιν, im Ggstz ἐν ἀρχῇ μὲν ὑπὸ τῶν ἠϑῶν κρατεῖται τοῦ πί. νοντος. Oft Sext. Emp.