- ῥάδιξ
ῥάδιξ, ῑκος, ἡ (ῥάσσω, verwandt mit ῥάβδος u. dem lat. radix), 1) der Zweig, auch Reis, Gerte, Ruthe; Nic. Ther. 378; ῥάδικες φοινίκων, D. Sic. 2, 53. – 2) = ῥαφανίς, Varr. L. L. 4 p. 30.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ῥάδιξ
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ράδιξ — ῑκος, ὁ, Α 1. κλωνάρι, κλαδί 2. φύλλο φοίνικα. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ράδαμνος) … Dictionary of Greek
ράδαμνος — και ῥάδαμος και ῥόδαμνος, ὁ, Α απαλός μικρός βλαστός, μικρό κλαδί, κλωνάρι. [ΕΤΥΜΟΛ. Οι τ. ῥᾰδ αμνος / ῥόδ αμνος (πρβλ. ὀρόδαμνος) με βραχύ φωνηεντισμό ᾰ/ο και επίθημα (α)μνος (πρβλ. σφένδαμνος, ῥάμνος, θάμνος) και ο τ. ῥᾱδιξ, ῖκος (πρβλ. λατ.… … Dictionary of Greek
ρίζα — η / ῥίζα, ΝΑ, και ιων. τ. ῥίζη και αιολ. τ. βρίζα Α 1. βοτ. το κατά κανόνα υπόγειο τμήμα τού σώματος ενός φυτού, κύριες λειτουργίες τού οποίου είναι η στήριξη τού φυτού, η πρόσληψη από το έδαφος νερού και των διαλυμένων σ αυτό ανόργανων αλάτων,… … Dictionary of Greek
ρακίς — Α συν. στον πληθ. ῥακῑδες (κατά τον Ησύχ.) «ὀρόδαμνοι, κλάδοι». [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ῥακῖδας στον οποίο απαντά η λ. πιθ. αντί ῥάδικας(βλ. λ. ῥάδιξ και ράδαμνος)] … Dictionary of Greek
